خبرم کن که بیام دنبالت...

چند روزیه مُرددم که دوباره بنویسم یا نه؟کلمات رو کنار هم مرتب کنم یا نه؟اول شخص بنویسم یا راوی باشم یا حتی تلفیقی از این ها؟مخاطب خاص داشته باشم یا نه ؟تجربیات رو بنویسم یا خاطرات؟ چی بنویسم؟ داستان کوتاه؟ شعر؟کجا بنویسم؟ این وبلاگ؟ وبلاگ خصوصیم؟ وب سایتم؟کتابمو چاپ کنم یا همچنان منفعل از دنیا و دغدغه هاش باشم؟ حداقل ده ساله ننوشتم و بجاش بی وقفه فقط تلاش کردم.برای روزی که چند ماهی‌ست که میدانم دیگر هرگز اتفاق نخواهد افتاد... خبرم کن که بیام دنبالت... ...

من برای تجربه یک سری موارد خیلی جوون بودم همشون به کنار، من برای مُردن توی این سن، خیلی کار نکرده داشتم. خبرم کن که بیام دنبالت... ...

اگر زنده ماندم همان همیشگی را ادامه خواهم داد بی وقفه... 2دی1402 خبرم کن که بیام دنبالت... ...